Regelmatig hebben ruiters en paarden tijdens een buitenrit last van najagende honden. Waar komt dat vandaan en hoe creëer je veilige ontmoetingen? Met de tips van Boukje van Hilst van Paarden- en Hondenschool Van Stal kunnen ruiters en hondeneigenaren elkaar helpen.
Boukje: “De oorsprong van dit gedrag komt bijna altijd voort uit onzekerheid van de hond. Weinig mensen socialiseren hun hond met paarden. Als ze het doen, dan gebeurt het uit onwetendheid vaak niet op de goede manier. Men denkt dan dat een hond een paard tot dichtbij moet naderen. Een voorbeeld: een eigenaar brengt een kleine teckel dichtbij het paard. Het paard doet uit nieuwsgierigheid zijn hoofd naar beneden. Zo’n kleine teckel schrikt van zo’n groot hoofd en heeft geen eerste, fijne ervaring met paarden. Een hond hoeft niet van dichtbij contact te maken. Liever niet zelfs. Het gaat erom dat een hond leert zich fijn te voelen in een situatie met paarden en kan snuffelen. Snuffelen is voor honden een kalmerend signaal. Dat is wat anders dan ruiken. Dat doen ze vanaf honderden meters afstand.”
Onbewust aangeleerd
Boukje schetst een situatie: “Een hond die voor het eerst een paard en ruiter tegenkomt in het bos, wil informatie vergaren. Als hij onzeker is, kan hij gaan blaffen. Of spelbuigingen maken als kalmerend signaal. Als ruiter wil je gewoon lekker doorrijden, dus jullie lopen door. Het lijkt een onschuldige situatie, maar de hond kan de link leggen dat hij het paard heeft weggejaagd met zijn gedrag. Volgende keren kan hij harder gaan blaffen of op andere manier zijn gedrag versterken, omdat hem dat de vorige keer iets heeft opgeleverd. Dan heb je ‘ineens’ een hond die achter paarden aangaat.”
Tips voor de hondeneigenaar
Als tip voor de hondeneigenaar geeft Boukje mee dat het belangrijk is dat de hond leert omgaan met beweging van een paard en dat hij daar niks mee hoeft, dus een paard kan negeren: “Dit doe je door met de hond rustig ergens te zijn op zo’n 20 meter afstand van paarden die in rust zijn en bijvoorbeeld staan te eten. Ook is het belangrijk dat de hond kan snuffelen. Dat werkt kalmerend. Mensen snuffelen ook. Stel, ik kom iemand tegen in de supermarkt die ik niet zo goed ken en met wie ik me nog niet comfortabel voel om een praatje te maken. Dan kijk ik weg en ga ik snuffelen in het schap. Daarmee kalmeer ik mezelf, maar ook die ander. Diegene ziet dat ik niet kijk en kan doorlopen. Bij honden kan je het snuffelen stimuleren door beloningssnoepjes op de grond te strooien. Je vormt daarmee een soort supermarkt-schap. Dan loop je rustig met de hond weg. Breng je hond op deze wijze in verschillende situaties rustig in contact met paarden. Een hond moet in minstens 5 verschillende situaties iets aanleren, voordat het een ‘gewoonte’ is geworden.”
Tips voor de ruiter
Als je als hondeneigenaar en als ruiter weet dat het voortkomt uit onzekerheid, dan kan je er ook iets aan doen. Natuurlijk ligt de verantwoordelijkheid grotendeels bij de hondeneigenaar. Die moet zijn hond kunnen pakken en de hond op de juiste manier leren dat niet meer te doen. Ook als ruiter kan je een hond helpen. Boukje geeft als tip om rustig in gesprek te gaan met de hondeneigenaar: “Schreeuwen of boosheid is een begrijpelijke reactie, maar lost niks op en is ook niet fijn voor je paard. Ga stil staan met je paard als dat kan. De beweging is dan stukken minder interessant voor de hond. In een stress-situatie kies je misschien iets anders. Is de situatie agressiever, dan wordt je paard waarschijnlijk druk. Als het kan, spring dan van je paard af en bescherm je paard door de hond te blokken. Honden hebben over het algemeen wel respect voor mensen. Ook is het plaatje van een mens naast een paard een stuk minder spannend dan een mens op een paard.”
Bron: Bitmagazine.nl
Alice Boezelijn
Enthousiast • Paardenmeisje in hart en nieren • Open voor alles wat leeft • Dol op appeltaart
