“Maar hij moet toch even snuffelen?”

Maar hij moet toch even snuffelen en gedag zeggen?

Tijdens je dagelijkse wandeling kom je vaak andere honden tegen. Aangelijnd of los.
Misschien herken je wel de volgende situaties wanneer twee aangelijnde honden een ontmoeting hebben:

• De honden draaien om elkaar heen en de lijnen raken verstrikt
• De één wil graag naar de ander, door hard aan de lijn te trekken krijgt hij zijn welverdiende ontmoeting.
• De honden zijn nog op kleine afstand, er klinkt een hoop geblaf en gegrom.
• Er wordt ‘gespeeld’ en gerend en de lijn geeft harde druk rondom een poot of hals.
• Er wordt gesnuffeld maar de lijn is niet overtuigend slap. De begeleider wilde eigenlijk doorlopen want hij had haast, maar de ontmoeting was er al voordat hij het in de gaten had. Nou vooruit dan maar even.
• Een ontmoeting waar de één recht op zijn doel af loopt en de ander niet weg kan vanwege de druk op de lijn.

Moeten alle honden dan even aan elkaar snuffelen als we elkaar passeren?

Nee beter van niet. Een hondse ontmoeting is niet zo honds als vaak gedacht wordt. Wij zijn ook sociale wezens net als honden, maar wij geven ook niet iedereen op straat een hand. Sterker nog wat zou er gebeuren als we dat zouden moeten doen? Gewenst sociaal gedrag, irritatie en overprikkeling, zouden al snel in ons woordenboek passen.

Als het goed is ben jij die hondenbezitter die bijna dagelijks zorgt voor interactie met andere honden. Even een vluchtig contact of een grote wandeling met het beste maatje van jouw hond. Als dat inderdaad zo is, raad ik je aan je hond nooit andere honden te laten ontmoeten terwijl hij aangelijnd is. Honden kunnen hun lichaamstaal niet tonen als ze aangelijnd zijn en dat kan voor conflicten zorgen.

Sociale honden staan even stil op afstand van elkaar, draaien hun lichaam of hoofd even weg van de ander doormiddel van een snuffel op de grond of weg kijken (kalmerende signalen) Dan vervolgen ze hun route door een boog te lopen. Op deze manier hebben ze een eventuele ontmoeting via de achterkant. Daar geeft een hond geur af die door de ander even gekeurd wordt. Soms is er nog wat gedraai en er wordt misschien nog geur afgegeven door een plasje uit te zetten, maar meestal wordt de weg vervolgd.

Vaak zijn ontmoetingen anders als honden aangelijnd zijn.
Omdat veel honden door de lijn niet meer hun eigen hondse taal kunnen spreken. Zie je vaak dat honden gaan:

• Zitten (op afstand, stresssignaal)
• Liggen (op afstand, stresssignaal)
• Op elkaar af stuiven (intimiderend)
• Uitvallen (vorm van agressie)
• Angstig zijn (wegkruipen/rennen/steun zoeken bij begeleider)
• Rechte lijnen lopen (asociaal gedrag)
• Drukte (overdreven of gewenst sociaal gedrag)

Allemaal gedragingen die voortkomen vanuit onzekere niet hondse situaties door de lijn.
De hond heeft zich aangepast aan ons. Het kalmerende stuk en de boogjes worden overgeslagen waardoor honden in een te hoge opwinding het contact met elkaar aangaan. Honden leren trekken aan de lijn, leren uitvallen, leren op elkaar aflopen in rechte lijnen door ons mensen. Wij lopen immers geen boogjes.
Belangrijk om je hond zijn hondse gedrag te laten behouden of iets anders aan te leren.

Geen ontmoetingen aan de lijn

Voor mij is het een duidelijke afspraak. Ik denk voor onze honden ook, we zouden kunnen besluiten de honden elkaar niet te laten ontmoeten als ze aangelijnd zijn, door afstand te nemen. Duidelijk en voorkomt een hoop leed en gedoe. Leer je hond succes te ervaren bij jou als hij aangelijnd is.

Honden worden met deze afspraak juist socialer omdat ze duidelijkheid hebben en ze mooie boogjes mogen lopen samen met jou. De onzekere en/of onstuimige momenten waarbij je hond aan de lijn trekt zijn verleden tijd. En je hond kan zich altijd veilig voelen bij jou.
Natuurlijk zijn er momenten dat er interactie kan zijn met andere honden, maar dan los van de lijn in een veilige omgeving.

Spel tussen honden is natuurlijk prachtig en kan ook zeker een behoefte zijn van onze honden, overigens niet van alle honden. Het is wel belangrijk om spel ook op waarde in te schatten. Is datgene dat we interpreteren als spel ook wel daadwerkelijk spel? Honden hebben over het algemeen in hun leven maar één of twee echte vriendjes.

Wat is spel?

Verschillende gedragingen, met snel opeenvolgende gedragselementen, soms overdreven uitgevoerd met rituele bewegingen en houdingen t.b.v. de communicatie. Spelen heeft elementen van de jacht, van vluchten en van vechten. Ook kan spel seksueel getint zijn. Het is oefenen van de motoriek en het oefenen van de sociale vaardigheden. Bij spel zie je rolwisselingen, het gaat ‘gelijk op’.

De inschatting maken of iets spel is, is nog best een lastige, want het goed kunnen lezen en interpreteren van lichaamstaal is hierin zeer belangrijk. Ook zie je vaak dat verschillende rassen ook weer verschillend spel hebben.
Zo spelen boxers vaak met hun poten, retrievers rennen veel achter elkaar aan en dog-achtige spelen erg fysiek en duwen meer met hun lichaam. Het kan dus zijn dat combinaties tussen verschillende rassen elkaar niet goed begrijpen in hun spel.

Spel herken je aan;
• Rolwisselingen (de één achter de ander aan en vice versa, de één boven en dan weer de ander boven)
• Losse ontspannen lichamen
• Veel open bekken
• Pauzes zijn zeer belangrijk om op te letten.

Bescherming bieden

Omdat spelen oefenen is kan het wel eens fout gaan en uitlopen in een stressvolle situatie of ruzie. Hier is het aan de eigenaar om in te grijpen en de honden uit elkaar te halen. Dit kan je doen, door af te leiden of juist ruimte te maken, zodat je hond hopelijk met je mee komt.

Je eigen hond in bescherming nemen wekt vertrouwen en schept een band. Ook je eigen hond uit een situatie halen waarin hij de pestkop is, zorgt voor rust bij beide honden. Meestal komen druk gedrag of pesterijen voort vanuit onzekerheid of stress. Laten we dus voortaan tijdens onze wandeling onze honden opzetten voor succes door geen ontmoetingen aan de lijn te hebben en boogjes te lopen uit bescherming van onze hondjes.